زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

استعمال حقیقی





استعمال حقیقی به کار گیری لفظ در معنای موضوعٌ له است.


۱ - تعریف




استعمال لفظ در معنای موضوعٌ له را استعمال حقیقی گویند، مثل: استعمال لفظ «اسد» در معنای شیر درنده.
در استعمال حقیقی، لفظ به تنهایی و بدون استفاده از قرینه، معنا را در ذهن شنونده حاضر می‌نماید؛ به خلاف استعمال مجازی .

۲ - عناوین مرتبط



لفظ حقیقی.

۳ - پانویس


 
۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).    
۲. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.    
۳. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص (۱۰۳-۱۰۲).    
۴. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۸.    
۵. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۰.    


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۳، برگرفته از مقاله «استعمال حقیقی».    


رده‌های این صفحه : استعمال الفاظ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.